අත්පිටපත් (පුස්කොළ පොත්) සංරක්ෂණ සඳහා නව ප්‍රවේශයක්

dc.contributor.author	කරුණාරත්න, එච්. එච්. ඒ.
dc.contributor.author	වාරියප්පෙරුම, ඩබලිව්. ඒ. එන්. එම්.
dc.date.accessioned	2023-09-12T04:22:35Z
dc.date.available	2023-09-12T04:22:35Z
dc.date.issued	2023
dc.identifier.uri	http://dr.lib.sjp.ac.lk/handle/123456789/12804
dc.description.abstract	විවිධ කාලපරිච්ඡේද තුළ ලෝකයේ විවිධ රටවල දේශීය දැනුම අනාගත පරම්පරාවට සම්ප්‍රේෂණය හා ආරක්ෂා කිරීම සඳහා ලේඛන මාධ්‍ය භාවිත කර ඇත. මේ අතර ශිලා ලේඛන, තඹපත්, මැටිපුවරු, වීදුරු, රෙදි, දැව, පුස්කොළ, අස්ථි ආදිය වැදගත් වේ. මෙම ලේඛන මාධ්‍ය අතර පුස්කොළපොත් වලට හිමිවනුයේ සුවිශේෂී ස්ථානයකි. දේශීය දැනුම විවිධ විෂය ක්ෂේත්‍ර ඔස්සේ අධ්‍යයනය කිරීමට හැකියාව ඇති අතර බෞද්ධ, ඉතිහාසය, පුරාවිද්‍යාව, දේශීය වෛද්‍ය විද්‍යාව, දේශීය දැනුම, ජ්‍යොතිෂ්‍යය, චාරිත්‍ර වාරිත්‍ර, වෛද්‍ය විද්‍යාව ආදී විෂයන් පිළිබඳ අධ්‍යයනය කිරීමේ දී පුස්කොළ පොත් වැදගත් කාර්යය භාරයක් ඉටු කරයි. ගෝලීය වශයෙන් බුරුමය, ජර්මනිය, ඉන්දියාව, ජපානය, නේපාලය, තායිලන්තය ආදී රටවල පුස්කොළ පොත් ලේඛන කලාව ප්‍රචලිතව පැවතී ඇත. ක්‍රි.ව 19 වන සියවසේ සිට ශ්‍රී ලංකාව තුළ පුස්කොළපොත් මූලික ලේඛන මාධ්‍යක් ලෙස පැවති හෙයින් ඒවා විධිමත් පරිදි සංරක්ෂණය කර පසුකාලීන අධ්‍යයන අරමුණු සඳහා ආරක්ෂා කර තැබීම සමාජ වගකීම කි. තල්පත්‍ර දේශගුණික, පාරිසරික ආදී ස්වභාවික හා මානව, සත්ත්ව ආදී භෞතික ක්‍රියාකාරිත්වයන් වලට සංවේදී හෙයින් ප්‍රතික්‍රියා දැක්වීම ඉහළ ප්‍රවණතාවක පවතී. මේ අතර ක්ෂුද්‍ර ජීවි, කෘමීන්, දිලීර ආදී සත්ත්ව ක්‍රියාකාරිත්වයන් ද, පරිසර උෂ්ණත්ව, ආර්ද්‍රතාව, ජලය ආදී ස්වභාවික ක්‍රියාවන් ද, නොවිධිමත් ඇසුරුම්, නඩත්තු නොකිරීම, ආලෝකය, ආදී මානව ක්‍රියා ද පුස්කොළ පොත් විනාශ වීමට බලපාන ප්‍රධාන කාරක ලෙස ක්‍රියාකරයි (්ට්රඅ්ක ්බා ඵ්බා්බ්ල1997*. මුල් කාලයේ සාම්ප්‍රදායික ක්‍රමවේද තුළින් හායන කාරක තත්ත්ව පාලනය කර ඇත. නව තාක්ෂණික ප්‍රවේශයක් ලෙස, විද්‍යුත් පිටපත් කිරීම (ෘසටසඒකස‘්එසදබ), ජායාරූපකරණය, වාර්තාකරණය ආදී කාර්යයන් පෙන්වාදෙයි. තව ද දුමානය, කළුමැදීම, තෙල්මැදීම ආදී ක්‍රමවේදයන් ද පුස්කොළ පොත් කල් තබා ගැනීම සදහා භාවිත කර ඇත. එහෙත් පුස්කොළ පොත් (අත් පිටපත්) වලට සිදුවන භෞතික හායන තහවුරු කිරීම සඳහා නව ප්‍රවේශයක අවශ්‍යතාවක් පවතී. විශේෂයෙන් මෙම මැදිහත් වීම් ලේඛනයේ සතත්‍යතාව ආරක්ෂා වන පරිදි සිදු විය යුතුය. මෙහි දී අවධානයට ලක්කළ යුතු කරුණක් වනුයේ ලේඛනයේ ඓතිහාසික වටිනාකමට කිසිදු ආකාරයට පළුදු වීමක් නොවන පරිදි සංරක්ෂණය කිරීමයි. මෙම ලේඛන නැවත ලිවීම හෝ සංරක්ෂණය කිරීමේ දී අකුරු නොවැසීයන පරිදි හෝ වර්ණය, ඝණකම, ශක්තිය, ප්‍රමාණය ආදිය කෙරෙහි සැලකිලිමත් විය යුතුය. පුස්කොළ පොත් සංරක්ෂණය සදහා විවිධ ක්‍රමවේද පැවතිය ද වඩාත් යෝග්‍ය පරිදි ලේඛන උරුමයක් සංරක්ෂණය කිරීම කුමක් ද යන්න හදුන්වාදීම මෙම අධ්‍යයනය මගින් සිදු වේ.	en_US
dc.language.iso	other	en_US
dc.publisher	Faculty of Humanities and Social Sciences, University of Sri Jayewardenepura	en_US
dc.subject	පුස්කොළපොත්, සංරක්ෂණය, භෞතික හායනකාරක, ජැපනිස් පෙපර්, ආදේශක ද්‍රව්‍ය	en_US
dc.title	අත්පිටපත් (පුස්කොළ පොත්) සංරක්ෂණ සඳහා නව ප්‍රවේශයක්	en_US
dc.type	Other	en_US